Epoki kamienia, brązu i żelaza
Na terenie Grabin znajdują się dwa stanowiska archeologiczne: stanowisko z młodszej epoki kamienia, na którym znaleziono siekierkę krzemienną z neolitu. Siekierkę tę znalazł J. Pękala i przekazał znalezisko do Liceum Ogólnokształcącego w Dębicy. Tam zaginęło.
Stanowisko z epoki brązu na którym znaleziono skarb 3 monet rzymskich.
Okres halsztycki
W Grabinach znaleziono drobne fragmenty ceramiki z okresu halsztyckiego (700 - 400 l.p.n.e) . Na podstawie odkrytych źródeł archeologicznych można z dużą dozą prawdopodobieństwa założyć, że ludność zamieszkująca nasze tereny trudniła się przede wszystkim uprawą ziemi i hodowlą zwierząt, ponadto innymi formami zdobywania żywności (zbieractwo, łowiectwo, rybołówstwo). Wyrabiano narzędzia z brązu i żelaza dla potrzeb gospodarstwa. A zmarłych grzebano w urnach glinianych. Dowodem na to jest grób popielnicowy odkryty w Dębicy.
Krąg kultur pól popielnicowych - krąg kultur archeologicznych młodszej i późnej epoki brązu, a także wczesnej epoki żelaza w Europie. Jego nazwa pochodzi od urn (popielnic), w których składano zwłoki po ciałopaleniu. (Wikipedia)
Kultura łużycka - kultura archeologiczna środkowej i młodszej epoki brązu oraz wczesnej epoki żelaza, występująca głównie na ziemiach polskich oraz przyległych do nich obszarów w innych państwach m.in. Czechach, Słowacji, Ukrainie, Niemczech. Należy do kręgu kultur pól popielnicowych, do którego kwalifikuje się między innymi ze względu na formę pochówku ciałopalnego w popielnicach zakopywanych w ziemię. Kultura łużycka nie jest tworem jednolitym i dzieli się na wiele grup różniących się w różnym stopniu inwentarzem, obrządkiem pogrzebowym bądź formami osadnictwa. Występowały w niej zarówno osady otwarte, jak i zamknięte, do których zalicza się osadę w Biskupinie. Natomiast wszystkie grupy kultury łużyckiej charakteryzują się tym samym modelem gospodarki oraz względnie zbliżonym modelem struktur osadniczych.
CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=739366